در اولین نیمه سال 1896 وسایل اشعه ایکس در چند بیمارستانهای لندن نصب شده بودند. در بیشتر بیمارستانها، پزشکان با علاقه ای که به الکتریسیته یا عکاسی داشتند « بیمارستان متخصصان برق » را تاسیس کردند، و این برای دکترها یک احساس جدیدی درباره « عکاسها » ایجاد کرد. در بیمارستان میلر[1] در لندن ،آقای سورگن توماس مور[2] با همسایه دانشمندش ویلیام وبستر[3]، نه تنها به تاسیس اولین بخش اشعة ایکس انگلستان کمک کردند بلکه همچنین در تشکیل انجمن رونتگن و تهیه آرشیوهای اولیه مجلات از اشعه رونتگن فعال بودند. در بیمارستان لندن، هدلی[4] اشعه های ایکس را در اوایل سال 1896 در بخش الکتریکی اش ترکیب کرد. همکارش، اِرنِست هارناک[5] یکی از پیشگامان پرتو نگار انگلیسی بود که هدایت پرتوها رادرپرتودهی به عهده داشت و به همین خاطر صدمات سختی دید و سرانجام درگذشت. در سال 1903 استفاده از اشعة ایکس افزایش یافت و  در همان سال خانواده سلطنتی یک بخش جدید برای بیماران خارجی در قسمت برق، بخشی که به کلی به وسایل اشعة ایکس  مجهز بود، و در یک مساحت بزرگ تاسیس کرد.ارتش انگلستان یکی از اولین استفاده کنندگان اشعة ایکس در بیمارستانهای صحرایی و نظامیِ ثابت بود. در مدت جنگ رودخانه در سال 1898 جراح بزرگ باترسبای[6] آزمایشات اشعة ایکس را روی تقریبا60 نفر از سربازان انگلیسی در بیمارستان کوچک ساده ای به   انجام رساند. این اولین استفاده از اشعه های ایکس در جنگ، در یک کلبه گلی در طول ساحل رود نیل بود. باترسبای از چند نفر بطور داوطلبانه  برای پدال زدن دوچرخه ای برای شارژ باتریها استفاده کرد.  در فرانسه، آنتونی بکلر[7] که قبلا در ایمن شناسی[8] بخوبی مشهور بود طرز کار اشعة ایکس  را در ژانویه سال 1896نشان داد. او با دیدن ضربانهای قلب و حرکات دیافراگم به شگفت آمد و با معاینه هایش از افزایش تیرگی در سر ریه، بطور دقیق تغییرات باقی مانده از سل را تفسیر کرد. پس از مدتی بکلر مصمم به ترک ایمونولوژی و گذراندن ادامه زندگیش به عنوان رادیولوژیست گردید. او اظهارکرد:« این به نظر من راهی به سوی سرزمین موعود است، و من آنرا دنبال خواهم کرد».  بکلر بر احداث ماشین استاتیک بیمارستان تنون[9] نظارت کرد، جایی که بزودی یک بخش رادیولوژی سرویس دهی داشت. بکلر در تجربه اولیة اشعة ایکس  بیمارستانی اش در یک اتاق کوچک ،و با وسایل ناچیز و کمبود کارکنان لازم رنجهای زیادی را تحمل کرد.  مدیریت بیمارستان فقط یک مکان کوچک را بدون تاریکخانه تهیه کرد. بکلر پرتونگاریهایش را در خانه اش انجام داد، جایی که همسرش اتاق کوچکشان را توسعه داده بود. در سال 1897 او به بیمارستان سینت- آنتونیو[10] منتقل شد، جایی که او در طول 35 سال تدریس رادیولوژی را در مدرسه فرانسه بر عهده داشت؛ هرچند که خیلی اوقات با حمایت کمی از طرف هیأت مدیره و روسا روبرو می شد. او در سال 1905 گفت:  « یک شیوه رادیولوژی پزشکی، تشخیص و درمان رادیویی مورد استفاده همه دانشجویان پزشکی قرار خواهدگرفت. این روش تدریس مستلزم سه قسمت می باشد- تئوری، عملی و درمانگاهی- اما نمی توانست محلی را در هر جایی به جز داخل یک بیمارستان بگیرد».  2-23) بیمارستان میلر لندن در سال1906، که اولین بار در ده سال قبل از آن برای اشعة ایکس تجهیز شده بود. در مارس سال 1896 توماس مُور، آقای سورجن و ویلیام وبسترِ دانشمند، رؤسای بیمارستان را در نصب وسایل اشعة ایکس پس از موفقیت آمیز بودن پرتونگاری دنده شکسته شده یک بچه ترقیب کردند.2-24)  نقشه طبقة هم کف بخش اشعة ایکس  بیمارستان کشیش جورج لندن در سال 1910. بیشتر اتاقهای اشعة ایکس اولیه بسیار کوچک بودند.2-25) این نکات در آوریل سال 1897در بیمارستان گازت در شهر گیتی[11] در پی تلاشهای ناموفق آگهی محلی منتشر شد. این مسئله واضح بود که سعی بدست آوردن یک شهرت مهم است؛ مساحت کلینیکها جوابگوی تجهیز کردن بیمارستانشان برای اجرای خوب طرح رادیولوژی بود.2-26)  فلورانس استونی[12] (1932-1870) اولین زن رادیولوژیست بریتانیایی و یک از مسئولین مدرسه پزشکی زنان، اولین کلینیک سرویس دهی اشعة ایکس را ، بدون تاریکخانه، در بیمارستان رویال تاسیس کرد، او ورقه های اشعة ایکس اش را در خانه و در حمام ظاهر می کرد.2-27) ارنست هارناک[13] در اینجا طرز استفاده از یک دستگاه نظامی که شامل یک سیم پیچ رومکرف و یک لوله خلاء اولیه است را شرح می دهد. نکته مهم در نبودن حفاظت در برابر پرتو ها بود- هارناک یکی از اولین مصدومانی بود که در اثر تحریکات تشعشع و تابش به سرطان دچار شد.2-28) آلفرد بارکلی[14] (1949-1876) اولین بار در سال 1896به اشعه  ایکس علاقمند شد. او در نوسازی بیمارستان رویال منچستر[15] در سال 1909 با تاکید بر در نظر گرفتن محلی برای اتاق برای رادیولوژی بسیار سودمند و مفید واقع شد. 2-29) این نمونه ای از ساخت خانگی محافظ ایستاده اشعة ایکس  است که بوسیلة یک نجار برای بیمارستان رویال منچستر ساخته شد، و همچنین برای بارکلی ،که آنرا در زیر زمین  بخش اشعة ایکس اش نصب کرد.2-30) جراح بزرگ باترسبای (1919-1879)،60 زخمی را در صحرای نیل در کلبه ای گلی مورد آزمایش قرار داد. عکسی که در اینجا نشان داده شده است یکی از اولین  استفاده های اشعه های ایکس در یک بیمارستان صحرایی می باشد.2-31) آنتونی بکلر (1939-1856)، پدر رونتگنولوژی فرانسه، عقیده داشت که بایستی برای رشته نو ظهور رادیولوژی سرمایه گذاری شود.2-32) یک نمونه آزمایش فلوروسکوپی سینه، که توسط بکلر در بیمارستان تنون انجام شد.2-33) جدیت بکلر نسبت به اشعه جدید او را به  گردآوری هفتگی  اطلاعات رادیولوژی (که از ساعت 10صبح یک شنبه 6 نوامبر 1897آغاز شد) ترغیب کرد.2-34) یک متخصص برق، درالت[16]، این وسایل را برای بکلر در آخر سال 1890 ساخت. بیشتر وسایل اولیه رادیولوژی توسط بیمارستان یا دانشگاههای الکتریکی ، به نجار ها و مکانیک ها سفارش داده می شدند. [1] Miller Hospital[2] Senior Surgeon Thomas Moore[3] William Webster[4] W. S. Hedley[5] Ernest Harnack[6] J. C. Battersby[7] Antoine Beclere[8] Immunology[9] Hospital Tenon [10] Hospital Saint Antonio[11] City’s Hospital Gazette[12] Florence Stoney[13] Ernest Harnack[14] Alfred E. Barclay[15] Manchester Royal Infirmary[16] Drault